Muzyka: Filip Siejka
Słowa: B.Olewicz
zetnę drzewo, które stare jest
zatroskany, że wycinam jeden deszcz
spojrzę w ogień pod mozaiką gwiazd
licząc ile pragnień płonie w każdym z nas
och
ani ognia ani wody
nie szczędziło życie mi
a jednak sam
wynajduję wciąż powody
by raz po raz zgarnąć wszystko albo nic
zachłanność ta
w końcu zgubi mnie
paradoks w tym
im świat gorszy jest
/tym/ mocniej chce się żyć
stukasz w klawiaturę całe dni
bo historia fantastyczna ci się śni
ciągiem znaków opisujesz świat
który zmieniasz, bo tworzenia sekret znasz
och
piękne domy, samochody
klucze do tajemnych drzwi
ty oddasz je
i gdzie każą podpis złożysz
by jeszcze raz choć na chwilę wejść do gry
zachłanność ta
w końcu zgubi cię
paradoks w tym
im świat gorszy jest
/tym/ bardziej chce się żyć